آن‌چه در دانشگاه مهندسی نمی‌آموزند

1398/09/01

اشتراک گذاری

کنفرانس بین المللی آموزش مهندسی ایران، 28 الی 30 آبان ماه 98 در محل دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.
در بخشی از این کنفرانس نشست تخصصی «آن‌چه در دانشگاه مهندسی نمی‌آموزند» با حضور مهندس چمنیان نماینده صنعت و همچنین اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های، فردوسی، سجاد، صنعتی قوچان و شهید منتظری برگزار شد.
در این نشست که ابعاد گوناگون آموزش های مهندسی در دانشگاه ها مورد بررسی قرار گرفت، مهندس چمنیان، موسس و مدیر ارشد گروه صنعتی نیان الکترونیک از تجربه 25 ساله خود در صنعت سخن گفت:چیزی که در دانشگاه های مهندسی نمی آموزند، وظیفه اصلی مهندسین است.
وظیفه اصلی مهندس خلق یک پدیده جدید در محصول، فرایند و یا دیدگاه است، اما در دانشگاه های ما روش های نوآوری و خلق پدیده های جدید آموزش داده نمی شود، اکنون ما در زمانی هستیم که دانشجویان مهندسی بیشتر به دنبال کسب دانش برای دستیابی به منبع درآمد بالاتر هستند تا خدمت به بشریت.
در واقع دیدگاه مهندس باید این باشد که من چگونه میتوانم دنیای بهتری بسازم و چگونه می توانم به جامعه خدمت کنم.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران در ادامه تصریح کرد: اما نکته مهم در دسته بندی توانمندی های یک مهندس، رشد متوازن و همگن توانمندی ها و مهارت های فردی است. گاهی ممکن است دانشجویان ما در حوزه دانشی قوی باشند اما در حوزه مهارت های نرم و مهارت های نگرشی ضعیف باشند، این عدم تقارن در توانمندی ها باعث کاهش شایستگی یک مهندس می شود.

مهندس چمنیان در ادامه ضمن اشاره به ده مهارت لازم برای مدیران 2020 در سایت انجمن جهانی اقتصاد، اظهار کرد: در سه مهارت مهمِ انعطاف پذیری شناختی، تفکر انتقادی و حل مسائل پیچیده، نحوه ارتباط بین مسائل پیدا می شود.
برای خلق یک پدیده و نوآوری، باید یک مساله را از زوایای متفاوت بررسی کرد، سپس نکات و اشکلات آن را سنجید و در نهایت متغیرها را در کنار هم چید و تاثیر آنها را بر هم بررسی کرد؛ به مجموعه این سه مهارت «خِرد» گفته می شود.
آنچه در دانشگاه ها آموزش داده نمی شود، خردورزی است و مرحله بعد از خردورزی خدمت به بشریت است.